Clive Barker's Jericho+Overlord+Polskie Imperium

Clive Barker's Jericho

Clive Barker's Jericho jest kolejną (po Clive Barker's Undying, Demonik i Nightbreed) grą akcji, w produkcję której zaangażował się twórca filmu Hellraiser: Wysłannik piekieł. Niniejsza pozycja powstała wyłącznie z myślą o komputerach osobistych klasy PC oraz konsolach siódmej generacji (PlayStation 3 i Xbox 360), aby zagwarantować odbiorcom wysokiej jakości oprawę audiowizualną i niesamowity klimat rodem z najlepszych kinowych tytułów z gatunku gore. Przejmujemy kontrolę nad kilkoma różnymi postaciami, zgłębiającymi rozmaite piekielne tajemnice. Sterując członkami specjalnego oddziału paramilitarnego rozpoczynamy eksplorację opuszczonego miasteczka gdzieś pośrodku bezkresnej pustyni, aby rozprawić się z panoszącym się tam złem, poważnie zagrażającym ludzkości. Kontrolowany przez nas zespół składa się z bohaterów, dysponujących nadprzyrodzonymi mocami. Główną postacią jest dowódca imieniem Ross, specjalizujący się w telepatii. Wprawdzie ginie on już w trakcie introdukcji, ale kierujemy jego duchem, mogącym przenikać do ciał pozostałych osób i manipulować nimi. Pod naszą komendę trafia też m.in. mistrzyni broni snajperskiej, naprowadzająca swoje pociski za pomocą telekinezy oraz jasnowidz. Generalnie rzecz ujmując sukces w grze zapewnia odpowiednie współdziałanie i łączenie umiejętności poszczególnych postaci.

Overlord

Overlord to trzecioosobowa gra akcji/cRPG, stworzona przez programistów z grupy Triumph Studios, mających na swoim koncie m.in. gry strategiczne z serii Age of Wonders. Za sprawą nowego projektu utalentowanych developerów dane jest nam przenieść się do baśniowego świata, w którym z założenia nie spotykamy ani jednej pozytywnej postaci. Fabuła produktu stanowi przeciwieństwo tego, co serwowali nam dotąd scenarzyści, specjalizujący się w gatunku fantasy. Głównym bohaterem opisywanego dzieła jest nie blondwłosy, prawy książę, lecz przerażający, zakuty w ciężką i niewygodną zbroję kandydat na lorda ciemności, którego głównym marzeniem jest panowanie nad światem, niesienie śmierci, zagłady i innych plag, jakich nie powstydziłby się sam Lucyfer. W uzyskaniu wymarzonego tytułu Mistera Despoty pomocne są mu zastępy diablików (Minions), które wierzą w magiczną moc swojego pana i czekają tylko na to, by ich mocodawca dał im sygnał do rozpoczęcia kolejnej zadymy

W kreowaniu wizerunku bardzo złego bohatera fundamentalną rolę odgrywa wskaźnik, obrazujący poziom zepsucia naszej postaci. Jego wartość zmienia się w raz z decyzjami, jakie podejmujemy podczas kampanii. Przykładowo po odbiciu kilku wiosek z rąk złowieszczych Halflingów automatycznie uzyskujemy tytuł lorda protektora uratowanych ziem, a ich mieszkańcy w podzięce witają nas uśmiechem i radosnymi okrzykami na naszą cześć. Gdy jednak postanawiamy zademonstrować im, czym jest ucisk feudalny oraz wymyślne tortury, przy następnych odwiedzinach wieśniacy padają przed nami na kolana, modlą się o swoje życie, a od czasu do czasu oferują nam także swoje córki – dziewice rzecz jasna. Tym samym wzrasta stopień złej sławy naszego podopiecznego, a więc wszystko zmierza we właściwym kierunku. Diabliki towarzyszące nam we wszystkich poczynaniach przedstawione są w sposób groteskowy. Oprócz siły i sprawności fizycznej charakteryzuje je także niewyobrażalna głupota. Gdy każemy im skoczyć w przepaść, albo w ogień, robią to bez namysłu. Łatwo dają się również namówić na wysadzanie miast przy pomocy ładunków wybuchowych. To, że same przy tym giną, nie odgrywa najmniejszego znaczenia. Jako Overlord, czyli suweren, możemy na bieżąco rekrutować kolejnych Minions, o ile w zanadrzu posiadamy kilka dusz pokonanych wrogów. Zdaniem programistów ich dzieło można ukończyć bez nieprzepisowych zagrań, ale mało kto potrafi odmówić sobie takich opcji, jak: męczenie poddanych, wykradanie mocy żyjącym istotom czy też eksterminacja postaci, kojarzących się z najpopularniejszymi książkami fantasy. Do tych kontrowersyjnych posunięć przekonuje fakt, że nic nie dzieje się tutaj w stu procentach na poważnie, a sama zabawa obfituje w dużą dawkę czarnego humoru.

Polskie Imperium: Od Krzyżaków do Potopu

Rozbudowana strategia opowiadająca o trzystu historycznych latach Europy. Produkcję opracowało rosyjskie studio Lesta, które zajmuje się przede wszystkim tworzeniem gier strategicznych (Pacific Storm, 9th Company: Roots of Terror, Empire: Time of Troubles) oraz filmów. Gra Reign: Conflict of Nations przenosi nas do roku 1350, w którym na terenie Azji rozpętała się straszliwa zaraza. Plaga „czarnej śmierci” szybko dotarła na Krymu i do Istambułu, a później do Włoch, Niemiec, Francji, Anglii i w końcu Rosji. Takie wydarzenia stają się tłem dla zaciętej walki o władzę i rozwój własnego państwa, w której oczywiście bierze udział gracz, wcielający się w jedną z 26 dostępnych frakcji.

W roli przywódcy wybranej strony (np. polskich, rosyjskich lub litewskich książąt) wpływamy na szereg najważniejszych aspektów funkcjonowania państwa – od ekonomii i gospodarki, przez politykę i dyplomację, aż po wszczynanie i prowadzenie kampanii wojennych. Całość rozgrywa się w czasie rzeczywistym i jest zakrojona na dość dużą skalę, więc na brak atrakcji narzekać na pewno nie można. Twórcy szczycą się przemyślanym i wiernym historycznie systemem odpowiadającym za rozbudowę i funkcjonowanie miast, czy chociażby realistycznym drzewkiem rozwoju technologicznego. Gracz otrzymuje rozbudowaną i długą kampanię oraz spory wybór scenariuszy i losowych misji. W działaniach wojennych możemy natomiast wykorzystać ponad 150 jednostek wojskowych, podzielonych na trzy ery technologiczne. Oprócz powyższych atrakcji autorzy skorzystali z systemów RPG, które pozwalają uczyć jednostki i historyczne postacie nowych umiejętności. Każdy bohater w grze może rozwijać się w kilku dyscyplinach: władcy, dowódcy, duchownego, alchemika, czy chociażby szpiega. Spory wpływ na rozgrywkę mogą mieć także wspomniane epidemie, które rozprzestrzenią się, jeśli nie podejmiemy odpowiednich działań zapobiegawczych. Od strony wizualnej tytuł prezentuje się nieźle, bo korzysta z trójwymiarowego silnika, który pozwolił stworzyć sporych rozmiarów mapy z wiernie odwzorowaną europejską topografią. Warto dodać, że podczas zabawy nie toczymy bezpośrednio bitew, chociaż możemy wpływać na kilka elementów (np. na strategię).

WYDANIE Z GAZETY CD ACTION 11/2013

WYKORZYSTANE KODY Z POZOSTAŁYCH GIER